تندیس و جایزه هوشمند سازی مدارس
استفاده از وایت برد هوشمند حدودا از دهه هفتاد شمسی در کشور های خارجی جا افتاده بود. اما در کشور ما، در سالهای 85 و 86، آموزش و پرورش و وزارت علوم کشور، به فکر استفاده از این تکنولوژی های جدید، برای مدارس و دانشگاه ها افتادند. شهر اصفهان به عنوان یکی از بزرگترین و مهم ترین شهر های ایران، در زمینه هوشمند سازی مدارس پیشتاز شد. و مسئولین این شهر تلاش می کردند نوآوری های کشور های خارجی را وارد سیستم آموزشی این شهر کنند.
سالها ارتباط داشتن با مدارس مختلف، باعث شده بود تا بازار تجهیزات آموزشی را به خوبی بشناسیم و مشتریان زیادی پیدا کنیم. بنابراین با همکاری شرکتهایی که تولید کننده تجهیزات حضور و غیاب الکترونیکی، تابلو هوشمند و نرم افزار های مدیریتی، مدارس بودند، این سیستم ها را به مدارس عرضه می کردیم. و توانستیم در این راستا، کمک شایانی به مدارس و دانشگاه های استان اصفهان کنیم.
بنابراین شرکت تجهیزات آموزشی شمس، در سال 86، در زمینه هوشمند سازی مدارس و ارائه فناوری های آموزشی مورد تقدیر قرار گرفت. با سفرهایی که به خارج از کشور داشتم و همچنین با بازدید برادرم بهنام از کشور آلمان، هوشمند سازی مدارس بر ما پوشیده نبود. روش های نوین آموزش، به معلمان کمک می کرد که تدریس خلاقانه تری داشته باشند و بتوانند از تصویر و فیلم و … برای تدریس استفاده کنند.
همین طور معلمان و مدیران مدارس می توانستند، با کمک ابزار های جدید تحلیلی، از وضعیت تحصیلی دانش آموز و افت تحصیلی او در مقاطع مختلف با خبر شوند.
البته این روش ها مشکلات خودش را هم داشت. استفاده از این ابزار ها در کشور های ایران با کشور های پیشرفته ای مثل آلمان تفاوت زیادی داشت. و این روشها در ایران با استقبال چندانی مواجه نشد. برای مثال معلمان ایرانی دانش IT چندانی نداشتند و نمی توانستند سیستم های کامپیوتری را راه اندازی کنند. از طرفی کامپیوتر ها هم کند بود و مرتب خراب می شد. بنابراین زمان زیادی از کلاس، برای راه اندازی این سیستم ها گرفته می شد و در نهایت با گذشت یک الی دو ماه از آغاز مدارس، معلمان از استفاده از این ابزارها، منصرف می شدند و به شیوه های قدیمی باز می گشتند.
البته در مورد تخته های هوشمند، نور نامناسب و خیره کننده پراژکتور این تابلو ها هم بی تاثیر نبود. این نور دائما در چشم معلمان می تابید و مانع دیدن دانش آموزان می شد. از طرفی برای دیده شدن نوشته های تخته، پرده ها باید کشیده می شد و دانش آموز هم نمی توانست از ابتدا تا انتهای روز در تاریکی درس بخواند.
از طرفی، تابش طولانی مدت نور این پراژکتور ها، برای دانش آموز و معلم سردرد و چشم درد به همراه داشت. در نتیجه همه این ها، با گذشت سالها، این تجهیزات در نهایت سر از انبار مدارس در آورد و بلا استفاده ماند. با این که تلاش زیادی برای گسترش این نوع از تجهیزات در مدارس انجام شد اما مشکلات این چنینی، پروژه هوشمند سازی مدارس را تا حدی با شکست مواجه کرد و آموزش به روال سابق خودش بازگشت. البته هوشمند سازی مدارس همچنان به عنوان یک پروژه مقطعی ادامه دارد اما به جدیت سابق دنبال نمی شود.
توصیه من به شما این است که همیشه شرایط بازار و کشش مشتریان را بسنجید و بعد وارد بازار جدید شوید. تغییرات دائم از محصولی به محصول دیگر خوب نیست و در طولانی مدت به برند شما ضرر می رساند. مشتری باید بداند که شما دقیقا چه چیزی تولید می کنید و چه کاری انجام می دهید.
روی هر سال کلیک کنید
فعالیت داخلی |
---|
شروع مسیر رشد و پیشرفت در سال 1374 ( مشاهده بیشتر کلیک کنید ) |
فعالیت داخلی |
---|
تولیدتابلو گرین برد یا همان ( تخته سیاه) قدیمی خودمان در سال 1376 ( جهت مشاهده کلیک کنید ) |
گسترش دامنه فروش در شهر های دیگر ایران در سال 1376 ( جهت مشاهده کلیک کنید ) |