بازدید از دانشگاه عشق اباد ترکمنستان

در فرهنگ کومونیستی، ساده زیستی و زندگی کارگری ارزش محسوب می شد و ثروتمندی و جمع کردن مال به عنوان یک نکته منفی در نظر گرفته می شد. مردم ساکن شوروی، به اجبار، زندگی ساده ای داشتند و حتی در کشوری مانند آلمان، کارکنان آلمان شرقی که تحت حکومت شوروی بودند، حقوق کمتری نسبت به کارکنان آلمان غربی داشتند که همچنان هم آثار آن در کشور آلمان باقی مانده است.
برای همین، در کشور های این حوزه، تولید کنندگان قوی ای هم وجود ندارند که این نوع از محصولات را در مقیاس زیاد تولید کنند. با نتایجی که بدست آوردم، و بازدید از کشور ترکمنستان، تفکر صادراتی در من تقویت شد و به فکر افتادم که چرا ما با این محصولات باکیفیتی که تولید می کنیم نباید آن را به کشور های دیگر صادر کنیم. از این بابت خیلی خوشحال شدم که می توانم با کشور های خارجی کار کنم و با محصولات خارجی رقابت داشته باشم.
در کنار همه این ها، با تحقیقات بیشتر متوجه شدیم که این کشور ها توانایی خرید محصولات گران قیمت و لوکس را ندارند و اگر قرار به صادرات باشد، محصولات با کیفیت متوسط و قیمت کم، برای کشور های این حوزه مناسب تر است. مردم ترکمنستان، در خانه های کوچک و محقر زندگی می کردند و با حقوق کمی که می گرفتند توانایی خرید خانه مناسب نداشتند. تقریبا اکثر مردم ترکمنستان، در این شرایط و زندگی روستایی زندگی می کردند.
به خصوص ادارات دولتی بودجه کافی برای بابت نوسازی تجهیزات نداشتند و از تجهیزات آموزشی ابتدایی استفاده می کردند و عملا رعایت کردن استاندارد ها را رعایت برایشان معنی نداشت.
با وجود تمام این ها باز هم به دنبال راهی بودیم که صادرات به کشورهای خارجی را ممکن کنیم. در فرهنگ کشور ما این طور جا افتاده است که فکرکنیم توانایی هایی که داریم عادی هستند و آنقدر خوب نیستند. ما در خیلی موارد به صادرات فکر نمی کنیم چون فکر می کنیم توان رقابت با محصولات خارجی را نداریم. اما این طور نیست. گاهی به خاطر خلا در بازار، کشورها مجبور هستند از محصولات نه چندان با کیفیت استفاده کنند.
توصیه من این است که بازار کشور مقصد و نیاز های آن را در نظر بگیرید و حتما خودتان سفری به آنجا داشته باشید. باور کنید که با تلاش و تحقیق کافی، صادرات امکان پذیر است.