بازدید از کارخانه های چین (نیروی انسانی کارخانه های چین)

در بازدید از کارخانه ها، کارگران زیادی می دیدیم. این کارگران، همیشه مشغول به کار بودند و در هنگام کار همه توانشان را می گذاشتند. حواس پراتی های کاری یا وجود نداشت یا این که حواس کارکنان را پرت نمی کرد.

زن، مرد، حتی افراد مسن در کارخانه های چین کار می کردند و به اقتصاد کشور کمک می کردند. آن طور که به نظر من می رسد این رفتار به دو دلیل عمده در چینی ها وجود دارد:

1. سخت کوشی چینی ها: چینی ها از گذشته تا کنون مردمانی سخت کوش بوده و هستند. چه در دورانی که کشاورزی رواج داشت و چه در دوران پس از مائو که همه چیز شروع به صنعتی شدن کرد. کار کردن و تلاش زیاد برای رسیدن به هدف، در فرهنگ چینی ها رخنه کرده است. ضمن این که کارکنان چینی، بسیار از رئیسشان اطاعت می کنند و حاضرند به خاطر گروه، از منافع خودشان هم بگذرند که این موضوع در مواقعی افراطی می شود.
2. اشباع بودن نیروی کار: با وجود جمعیت میلیاردی چین، فرصت داشتن کار خوب، برای همه وجود ندارد. بسیاری از مردم این کشور، در فقر به سر می برند و عده دیگری هم که در شهر های بزرگ هستند، ناچاراً مجبورند ساعات طولانی کار کنند تا اقتصاد چین و شرکتهای بزرگ آن را سر پا نگه دارند.

این جمعیت به حدی زیاد است که افراد با دستمزد های بسیار کم، ساعات کاری بسیار زیادی دارند اما از طرفی چاره ای ندارند، چون با از دست دادن شغلشان، به سرعت فرد دیگری، جایگزین می شود و پیدا کردن کار جدید هم بسیار دشوار خواهد بود.

فرهنگ زندگی کارگران چینی به این صورت بود که از صبح تا ساعت 9 شب مشغول به کار بودند. در کارخانه های بزرگ چینی، خوابگاه هایی با تمام امکانات، در اختیار کارگران گذاشته می شد تا شب را بخوابند و فردا صبح دوباره سرکار حاضر شوند.

 بسیاری از این کارکنان، حتی تفریح درستی نداشتند و در اکثر مواقع به فکر کار کردن بودند که این بیشتر یاد آور فرهنگ کمونیستی ای است که زمانی در چین وجود داشت. شاید یکی از دلایلی که چینی ها به خوبی پذیرای فرهنگ کمونیستی شدند، همین میل به کارکردن و فرهنگ کارگری بوده است.

حتی رئیس کارخانه هم از این قائده مستثنی نبود. روئسای این کارخانه ها، معمولا حتی بیشتر از این کارمندان، کار می کردند زیرا مجبور بودند شبانه روز، کسب و کارشان را سرپا نگه دارند. بسیاری از این کارخانه داران، پس از تاسیس یک کارخانه، به سراغ ایجاد کارخانه های بعدی می رفتند و فعالیت خودشان را گسترش می دادند. معمولا در این شرایط، کارخانه هایشان را به همسر یا اعضای دیگر خانواده می سپردند. چینی ها به خانواده اهمیت زیادی می دهند بنابراین تمایل زیادی دارند که میراث خود را برای فرزندانشان باقی بگذارند.