بازدید از دانشگاه های کشور آلمان توسط برادرم در جهت ایده پردازی در ساخت تابلو های ستونی

برادرم بهنام، در سال 83، همچنان دانشجو بود و در حال تلاش برای یادگیری علم. او که دانشجوی ممتاز رشته عمران در دانشگاه صنعتی بود در تابستان سال 83، راهی سفر مطالعاتی به آلمان شد. بهنام با این که در آن زمان، همراه من و مجید در کارگاه فعالیت نداشت، اما همیشه دوست داشت در فعالیتهای کارآفرینی شرکت کند حتی دبیر همایش ملی کارآفرینی هم شده بود.
با توجه به تجربیاتی که بدست می آورد و اخباری که از فعالیتهای جدید علمی و دانشگاهی می گرفت، ما را هم در جریان این اتفاقات و پیشرفت ها قرار می داد. از طرفی به فکر توسعه فعالیت کارگاه هم بود. با این که دانشگاه و تحصیلش مانع حضور تمام وقت او پیش ما می شد اما هر جا خبری می شنید یا محصولی می دید ما را بی خبر نمی گذاشت.
بنابراین در سفری که به آلمان داشت، از مدارس و دانشگاه ها بازدید کرد و در این بازدید ها، تجهیزات آموزشی این مراکز را از نزدیک می دید و با نحوه کار آن آشنا می شد. از این سیستم ها عکس برداری می کرد تا در بازگشتش به ایران، آن را برای ما توضیح دهد.
برای کمک کردن به تولیدات و بخش تحقیق و توسعه، تا جایی که می توانست اطلاعات جمع می کرد. بهنام با مسائلی که در کار با آن درگیر بودیم به خوبی آشنا بود. مثلا می دانست که طراحی گوشه وایت برد از فعالیتهای اصلی بخش تحقیق و توسعه ماست. بنابراین از چیزهایی عکس می گرفت که می دانست ما به آن نیاز داریم.
در کشور آلمان، ویژگی فنی وایت برد ها پیشرفته تر بود؛ زیرا آلمانی ها، ساخت وایت برد را بسیار قبل تر از ما شروع کرده بودند. بنابراین از سیستم های برقی و تابلوهای متحرک استفاده می کردند که خیلی برای ما جالب بود. اما وارد کردن این تکنولوژی در ایران در آن زمان چندان به صرفه به نظر نمی رسید، زیرا مدارس و دانشگاه ها بودجه کافی برای خریداری چنین تکنولوژی ای نداشتند.
برای مثال نوعی از تابلو وایت برد و گرین برد وجود داشت که استاد روی آن می نوشت و برای این که افراد آخر کلاس ببینند، یک سیستم اهرمی آن را به ارتفاع بالاتری می برد. این تابلو های چند لایه به اساتید کمک می کرد مطالب بیشتری روی تخته بنویسند.
بهنام از تمام این سیستم ها عکس برداری کرد و در بازگشتش به ایران آنها را نشان ما داد و ایده های برای بهبود تولیدات ما را مطرح کرد. ما هم از این تکنولوژی ها الگو برداری کردیم و نمونه ای از آن که متناسب با شرایط مشتری ایرانی بود طراحی می کردیم. مثلا بازار، کشش ساخت تابلوی برقی را نداشت اما تابلوی ریلی وسیله ای بود که تقریبا همین کار را انجام می داد.
در همه شرایط به فکر بهبود محصولات خودتان باشید. با خود نگویید که مشتری های من این را می خواهند پس من هم فقط همین را تولید می کنم. خیلی از مواقع شما می توانید سلیقه مشتری را عوض کنید. مواظب باشید که چه تکنولوژی هایی در خارج از کشور وجود دارد، و این تکنولوژی ها چقدر امکان دارد وارد بازار ایران شود.