بازدید از دانشگاه باکو آذربایجان جهت بررسی فرصت های صادرات

در سال 87 سفری به باکو، در کشور آذربایجان داشتم. کشور آذربایجان مانند کشورهای ارمنستان و ترکمنستان و همسایه های شمالی آنها، روزگاری بخشی از خاک شوروی بوده است.
با توجه به فرهنگ کومونیستی جاری در کشور شوروی، مردم آذربایجان و سایر کشور های CIS، ساده زیستی را سرمشق خودشان قرار داده بودند و حتی پس از سال 1991 که شوروی فروپاشید، این کشور ها هنوز هم کمابیش به فلسفه ساده زیستی و زندگی با کمترین امکانات پایبند بودند.
من تا سال 87 به کشور های ترکمنستان، اوکراین و ترکیه سفر کرده بودم و با فرهنگ آنها تا حدی آشنایی داشتم. کشور ترکیه، همیشه کشور مستقلی بوده و در طول تاریخ، حتی از همان زمان حکومت عثمانی، تجارت زیادی با اروپاییان داشته است که این روابط تجاری در قرن 20 ام با تغییر و تحول بنیادی ترکیه، بیشتر هم شد.
اما کشوری مانند ترکمنستان، از لحاظ اقتصادی و فرهنگی، همچنان مانند دوران سلطه شوروی باقی مانده و با وجود منابع گاز فراوان، از نظر اقتصادی پیشرفت چشمگیری نداشته است.
در میان کشور های CIS، کشور آذربایجان، از وضعیت بهتری برخوردار بود. این کشور با کشور های ارمنستان و ترکیه و گرجستان و روسیه همسایه است و با کشور های ترکمنستان و قزاقستان، مرز آبی دارد.
هم مرز بودن با کشور های مختلف، باعث شده تا آذربایحان بتواند ارتباطات تجاری خود را گسترش دهد. از طرفی هم مرز بودن با ترکیه و یکی بودن زبان و نژاد میان این دو کشور روابط اقتصادی عمیقی بین این دو شکل داده است. شاید به نوعی الگو گیری آذربایجان از همسایه پیشرفته اش، ترکیه، باعث شده است تا پیشرفت بیشتری نسبت به همسایگان داشته باشد.