شرکت در نمایشگاه بین المللی تهران

یکی از عادتهای من، شرکت در نمایشگاه های مختلف برای آشنایی با جدید ترین دستاورد ها و مدیران ارشد شرکتها بود. بنابراین در سال 86 هم مانند سالهای گذشته تصمیم گرفتم در نمایشگاه بین المللی تهران، شرکت کنم.
شرکت در نمایشگاه ها برای من، فقط محدود به نمایشگاه های مرتبط با کار خودمان نبود. بلکه سعی می کردم در اکثر نمایشگاه های مهم شرکت کنم. بازدید از نمایشگاه ها به من و تیمی که با هم برای بازدید می رفتیم کمک می کرد تا مدیران و دوستان خوبی پیدا کنم. از آنها همیشه در مورد تجربیاتشان در کار می پرسیدم و آنها هم آماده بودند که به پرسش های من پاسخ دهند.
شاید ساده برسد اما آراستگی ظاهری و داشتن کارت ویزیت شکیل و زیبا در برقراری ارتباط با مدیران به من کمک شایانی می کرد. مدیران با دیدن رفتار دوستانه و این که اعلام می کردم مدیر یک تولیدی هستم، دوست داشتند متقابلا با من ارتباط برقرار کنند. با آنها در مورد نمایشگاه و صنایع مختلف حرف میزدم. به آنها در مورد کار خودم توضیح می دادم و گاهی درباره تجارب مدیریتی در زمینه های مختلف صحبت می کردیم. در نهایت کارت ویزیت هایمان را برای ارتباط بیشتر تبادل می کردیم.
نکته مثبت در مورد نمایشگاه ها این است که مدیران آماده صحبت کردن هستند، اصلا برای همین آمده اند. اما اگر در حالت عادی بهشان زنگ بزنید یا حتی حضوری با آنها صحبت کنید، ممکن است تا این حد نتوانید دوستی مناسبی شکل دهید و در مورد تجربیاتشان سوال کنید.
هر نمایشگاه، برای من بررسی یک فرصت صادراتی نیز بود. در آن سالها شرکتهای خارجی زیادی برای شرکت در نمایشگاه به ایران می آمدند و ایران بازار خوبی برای فروش محصولاتشان به شمار می آمد. من با این که زبان انگلیسی ام در سطح پیشرفته ای نبود اما تلاش می کردم با آنها بیشترین ارتباط را برقرار کنم و حتی با خارجیها شبکه سازی تجاری داشته باشم. در مورد واردات به کشورشان سوال می کردم و این که به چه محصولاتی نیاز بیشتری دارند. محصولات غرفه خودشان را می دیدم و در موردشان سوال می پرسیدم. و از این راه می توانستم اطلاعات زیادی در مورد فرصت های صادراتی و حتی فرهنگ مردم آن کشور بدست آورم. که این فرصتی است که همه جا وجود ندارد.
علاوه بر این ها همیشه به آداب و فرهنگ سازمانی شرکتها هم توجه می کردم. فرهنگ سازمانی شامل تمام رفتار ها شیوه صحبت کردن کارکنان با همدیگر، طرز لباس پوشیدن و بسیاری موارد دیگر می شود. در مدت بازدیدم از نمایشگاه ها، با دقت مشاهده می کردم، حرکات کارمندان و این که چطور با مشتری برخورد می کنند. رفتار مدیر با آنها و شیوه لباس پوشیدن اعضای سازمان را مد نظر قرار می دادم. در هیج جای دیگر شما نمی توانید جمع از کارکنان و مدیران شرکت های مختلف با رفتار های گوناگون را ببینید اما در نمایشگاه، این امکان به شما داده شده است. می توانستم به عنوان یک فرد بی طرف، بعضی نقاط مثبت و منفی سازمان ها را شناسایی کنم و در سازمان خودم به کار ببندم.
هر نمایشگاهی درس خاصی به ما می داد. مثلا در نمایشگاه صنایع، در مورد صادرات و تولید می پرسیدیم، در نمایشگاه تجهیزات آموزشی، در مورد مدارس و جدید ترین سیستم ها اطلاعات کسب می کردیم. خلاصه در هر جایی سعی می کردیم در مورد مسائل مرتبط با آن نمایشگاه تجارب مختلفی بدست آوریم. و به نوعی خودمان را آماده می کردیم که در این نمایشگاه ها شرکت داشته باشیم.